[C U T] OS: คนคุก

CUT

“กูเตือนมึงแล้วนะไอ้เด็กใหม่...ไอ้เจย์น่ะ ของจริง”

ตลอดทั้งวันแทยงยังคงนั่งเล่นคุยเล่นกับแจฮยอนเช่นเดิมอย่างที่ทำปกติ ถามว่าเขาสนใจคำพูดพวกนั้นไหม บอกเลยว่าไม่สักนิด คนพวกนั้นน่ะ ก็แค่พวกติดยา จะไปเชื่อลมปากอะไรได้

“จริงด้วยแทยง วันนี้พี่ไปนอนกับเรานะ”

“อ้าว พี่ไม่นอนที่ห้องนู้นเหรอ?” แทยงถามด้วยความสงสัย และคำถามนั้นส่งผลให้ใบหน้าของแจฮยอนขัดใจนิดหน่อย แต่ก็กลับมาปกติภายในพริบตา จนคนตัวเล็กไม่สามารถสังเกตได้ทัน

“พี่ได้ยินว่าไอ้ฮงวอนมันจะมานอนที่ห้องเราคืนนี้...พี่กลัวมันจะหาเรื่องเราอ่ะ เดี๋ยวพี่ไปอยู่เป็นไม้กันหมาให้”

“โหย ซึ้งใจ งั้นเจอกันนะพี่ ผมไปอาบน้ำแล้ว”

“อืม...เจอกันแทยง”

แล้วก็จริงอย่างที่แจฮยอนว่า คืนนั้นมีฮงวอนเข้ามานอนด้วยในห้องขังที่เขานอนอยู่ แต่แปลกที่ฮงวอนไม่แม้แต่จะเข้ามายุ่งกับเขาเลยสักนิด แม้แต่สีหน้ายียวนที่น่าจะมีบ้างตามคนที่เกือบจะซัดกันเละในวันแรก แต่ก็ไม่มีให้เห็น

“อ้าวพี่แจฮยอน”

“พี่นอนตรงนี้นะ”

“ได้ๆ พี่”

ห้องคุมขังแต่ละห้อง ไม่ได้ใหญ่มาก เพราะฉะนั้นแล้ว การนอนอัดกันของคนจำนวนมาก จึงจำเป็นต้องนอนตะเคียงข้างเพียงอย่างเดียว แทยงนอนติดกับผนัง ในขณะที่แจฮยอนจะนอนซ้อนหลังของแทยงอีกที

เมื่อตำรวจที่คุมขังเข้ามาตรวจดูความเรียบร้อยเสร็จแล้ว ไฟทุกดวงในห้องก็ถูกปิดลงพร้อมกับความเงียบ เพราะทุกคนต่างก็เข้าสู่ห้วงนิทราของตัวเอง

“นอนแล้วนะพี่” แทยงที่นอนตะแคงหันหลังให้แจฮยอนเอ่ยบอกคนเป็นพี่ ซึ่งเสียงทุ้มก็บอกฝันดีกลับมาเบาๆ และเพียงไม่นานก็หลับไป

ตอนนี้แทยงรู้สึกเหมือนมีอะไรป้วนเปี้ยนกับร่างกายเขา หลังจากนอนได้เพียงสักพัก เขารู้สึกได้ถึงสัมผัสบางอย่างที่กำลังบีบเฟ้นเนื้อภายใต้ชุดนักโทษของตนที่กำลังละโลมไปทั่วทั้งร่าง แต่แล้ว ทันทีที่เขาตั้งท่าว่าจะหันกลับไปมองว่าคืออะไรก็ต้องชะงัก

“อยู่นิ่งๆ ถ้ายังไม่อยากตาย”

เสียง...พี่แจฮยอน

“พี่ จะทำอะไรผม” นาทีนี้ความหวดกลัวเข้าครอบคลุมจิตใจเขาจนหมด เพียงแค่ครู่เดียว คำพูดของคนๆ นั้นก็ดังขึ้นในสมอง

“กูเตือนมึงแล้วนะไอ้เด็กใหม่...ไอ้เจย์น่ะ ของจริง”

แทยงรู้สึกว่าสิ่งที่ลากผ่านผิวเนื้อเขา ไม่ได้มีแค่สัมผัสจากมือเพียงเท่านั้น ความคมแหลมที่เขาไม่แน่ใจว่าจากอะไรสักอย่างกำลังลากผ่านผิวของเขาไป ซึ่งมันเย็นเยือกจนเขารู้สึกอยากร้องไห้

แจฮยอนซุกใบหน้าเข้าที่ซอกคอขาวของร่างเล็ก ก่อนจะสูดดมเสียงดัง จนร่างเล็กขยับหนีอย่างขยะแขยง

“พี่จะทำอะไร!”

“พี่จะทำให้เรามีความสุข”

“ฮึก!” ร่างเล็กร้องไห้ออกมาอย่างหวาดกลัว เพราะในตอนนี้เสียงและการกระทำของแจฮยอนมันช่างน่าขนลุกไปหมด ฝ่ามือหยาบกร้านล้วงเข้าไปขยำเนื้อหนังในร่มผ้าของเขาอย่างเมามือ ก่อนที่มือใหญ่นั่นจะล้วงเข้าไปในกางเกง สอดลึกเข้าไปภายใต้กางเกงชั้นใน จนสุดท้ายก็ใช้นิ้วลูบไล้บริเวณแก่นกลางลำตัวของร่างเล็กแล้วก็ครางต่ำออกมา

“แทยงอา...นายทำให้ฉันคลั่ง”

“ฮือ ปล่อยผมไปเถอะพี่ ฮึก ปล่อยผมเถอะ” แทยงร้องไห้ขอร้องราวกับเด็กๆ ซึ่งนั่นทำให้คนที่กำลังคลอเคลียอยู่เอ็นดูขึ้นมา

“พี่มีสองทางให้เราเลือก ระหว่าง ให้พี่ทำตรงนี้ ต่อหน้าพวกนี้ กับให้พี่ทำในห้องน้ำ เราจะเลือกอะไร”

“ฮึก ได้โปรด ปล่อยผม”

“ไม่เอาหน่าแทยง เราโตแล้ว ไม่ร้องไห้นะครับ” แจฮยอนจับเอียงใบหน้าหวานที่ตนหลงใหลตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นมาจูบซับน้ำตา ซึ่งสัมผัสนั้นทำให้แทยงขยะแขยง จนต้องฟาดฝ่ามือไปกลางใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างแรง

“หึ...มึงนี่มันพยศดีจริงๆ”

“ฮื้อ!!” แทยงร้องอย่างตกใจ เมื่อกางเกงของตนถูกดึงลงอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงถอดกางเกงของอีกฝ่ายที่ดังขึ้นมาติดๆ

“พี่ อย่าทำ อย่าทำผม ฮึก”

“ร้องดังๆ สิ ไอ้พวกนี้จะได้ตื่นมาดูเราเล่นหนังสดกัน” ร่างเล็กเอามืออุดปากทันที เขาอยากให้ทุกอย่างเป็นเพียงความฝัน อยากให้คนที่กำลังทำร้ายตนเป็นเพียงปีศาจในความฝัน ไม่ใช่พี่แจฮยอน

“อึก!” ไม่มีสัญญาณใดๆ บอก แทยงรู้สึกได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่สอดใส่เข้ามาในช่องทางหลังของตน ร่างเล็กกัดปากแน่นด้วยความเจ็บและกลัว แทยงปิดปากแน่นเมื่ออีกฝ่ายเริ่มขยับตัว พร้อมกับมอบสัมผัสที่น่าขยะแขยงไปทั่วกกหูและลำคอของตน

เขาอยากร้องไห้ มันเจ็บ และน่ากลัวมากในตอนนี้

“แน่นจังเลยแทยงอา”

“ฮือ พอ ฮึก พอได้แล้ว” ยิ่งห้าม แจฮยอนก็ยิ่งกระแทกเข้ามาถี่รัว จนร่างบอบบางสั่นคลอนไปทั้งหมด แทยงตัวสั่นฮัก ทั้งจากแรงกระทำและความกลัวของตน แต่แล้วจู่ๆ ร่างสูงก็เอาเม็ดอะไรสักอย่างยัดใส่ปากเขา พร้อมกับสั่งว่าให้เคี้ยวให้หมด

“กินเข้าไปแทยง แล้วเดี๋ยวพี่จะพาไปที่ใหม่ ที่ๆ เราจะมีความสุขอย่างเต็มที่”

แทยงถูกอุ้มเข้ามาในห้องน้ำคับแคบในห้องขังร่างบางถูกอัดติดกับกำแพง โดยที่ขาข้างหนึ่งถูกยกพาดบ่าของคนตัวสูงไว้ แจฮยอนกระแทกเอวสอบของตนอย่างเมามัน ในขณะที่แทยงก็ได้แต่ร้องไห้และยอมตกเป็นเบี้ยล่างของอีกฝ่ายอย่างเสียไม่ได้ กลั้นเสียงของตนไว้เพื่อไม่ให้ใครได้ยิน

ความร้อนรุ่มบางอย่างแทรกเข้ามาในร่างบางจนเหงื่อแตกซิก แทยงรู้สึกว่าตัวเองร้อนเร่าไปทั่วทั้งร่าง ความรู้สึกในหัวตอนนี้เริ่มแปรเปลี่ยน ร่างเล็กรู้สึกอึดอัด อึดอัดแบบที่อยากปลดปล่อยบางอย่าง ความคัดแน่นที่ทำให้แท่งเนื้อเล็กๆ ของตนเป่งขึ้นมา ทำให้คนที่กำลังสนุกอยู่กับร่างหยุดชะงัก และนั่น ทำให้คนตัวสูงยกยิ้ม

“ออกฤทธิ์แล้วสินะ” สิ้นคำพูดนั้นแจฮยอนก็ยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย และจัดการถอดแท่งเนื้อของตนออกมา และทันใดนั้นเอง

“อ๊า!” แทยงหวีดครางออกมาเมื่อสิ่งที่เคยอยู่ในตัวของตนออกไป ดวงตากลมโตฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำตา ปากเล็กสกัดกลั้นเสียงครางที่กำลังประท้วงจะออกมาจากร่างอย่างอดทน ร่างเล็กตอนนี้เหมือนคนอ่อนต่อโลก ไม่รู้เลยสักนิดว่าตนกำลังโดนอะไร

“แทยงของพี่ So damn hot” แจฮยอนมองภาพของแทยงที่บิดตัวเร่าอย่างน่าสงสารเพราะไม่รู้ว่าร่างกายของตนเป็นอะไร ถึงแม้ตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวกับเด็กตรงหน้า แต่เขาก็จะอดทน เพื่อให้อีกฝ่ายเป็นคนขอให้เขาทำให้เอง

“ฮึก มึง มึงเอาอะไรให้กูกิน” ดวงตากลมที่โกรธเกรี้ยวนั้นทำเอาแจฮยอนหัวเราะ ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้คนที่กำลังตัวร้อนริก แล้วก็ลูบไล้ตามโคนขา ซึ่งนั่นเรียกเสียงครางหวานทันที

“พูดไม่เพราะเดี๋ยวก็ไม่ช่วยหรอก”

“มึงมันชั่ว!”

“ว่าผัวตัวเองแบบนี้ ระวังแน่นอกตายนะแทยง พี่ไม่ช่วยจริงๆ นะ” เสียงของแจฮยอนมันฟังดูน่าขยะแขยง แต่ตอนนี้แทยงกลับรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาต้องการให้อีกฝ่ายช่วย มันแน่น แน่นไปหมด

ร่างเล็กตักน้ำขึ้นรดร่างของตัวเองหวังจะช่วยดับความร้อนบ้าง แต่ไม่เลย นอกจากไม่ช่วย มันยังทวีคูณความต้องการ จนร่างเล็กทรุด และบิดเร่า ก่อนจะใช้มือเล็กของตัวเอง กอบกำแท่งเนื้อของตนและออกแรงรั้งรูด โดยไม่คิดอายคนตรงหน้า

“อื้อ อ๊ะ”

“เมียเอ็กซ์แตกแบบนี้ ผัวจะไม่ไหวแล้วนะ” แทยงไม่ต่อล้อต่อเถียงอีกฝ่าย เขาพยายามรูดรั้งแก่นกาย จนตัวนี้ น้ำสีขาวขุ่นพุ่งโพยคามือ แต่ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่หายสักที

แทยงหอบหายใจอย่างอ่อนแรง

ไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ สินะ อีแทยง นายมันน่าสมเพช

“ช่วย”

“อะไรนะครับคนดี”

“ช่วย ช่วยหน่อย”

แทยงก้มหน้าพูดเสียงเบา แจฮยอนทรุดนั่งพร้อมกับเกลี่ยปอยผมของอีกฝ่ายอย่างทะนุถนอม

“ให้ช่วยอะไรครับแทยง”

“ทำ...ทำให้หายอึดอัดที” ใบหน้าหวานที่ค่อยๆ ช้อนมองมาทำเอาสติของแจฮยอนขาดสะบั้นอีกรอบ ร่างสูงถอดเสื้อของตนออก พร้อมกับถอดเสื้อที่ชุ่มน้ำของแทยงออกจากร่าง แจฮยอนจับสะโพกของคนตัวเล็กแน่น ก่อนจะแหวกแก้มก้นกลมทั้งสอง เผยให้เห็นรูรักร้อนที่ตนเพิ่งเอาของๆ ตัวเองเข้าไปกำลังขมิบรัวอย่างชัดเจน เพราะต้องการอีกรอบ

“ไม่ไหวแล้ว ช่วยที” แจฮยอนมองใบหน้าหวานที่หันมาบอกตนเสียงเยิ้มแล้วรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาในทันที เขาชักรูดแก่นกายที่กำลังตึงแน่นของตน จากนั้นก็สอดใส่เข้าไปในลำตัวของอีกฝ่ายทันที

“อ๊า!!!” ร่างเล็กครางเสียงหวานอย่างไม่อับอาย ตอนนี้เขาไม่หลงเหลือสติอะไรอีกแล้ว นอกจากความรู้สึกต้องการ คนตัวเล็กโก่งสะโพกสวนแรงกระแทกของคนตัวใหญ่อย่างรู้งาน นั่นทำให้แจฮยอนพอใจอย่างมาก

“อา แบบนั้น”

“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ” แทยงรัดแท่งเนื้อที่เข้ามาในช่องทางรักตนแน่น ใช้แขนข้างหนึ่งกดศีรษะของอีกฝ่ายลงมา เพื่อสั่งให้ทำอะไรบางอย่างที่จิตใจส่วนก้นบึ้งเรียกร้อง

“ดูดคอผม กัดหูผม เลียคอผมหน่อยนะ...พี่แจฮยอน” เหมือนคนตัวเล็กรู้ว่าร่างสูงชอบอะไร ดวงตากลมนั่นช้อนมองคนที่ขยับซ้อนและซอยสะโพกด้านบนอย่างหวานเยิ้ม เขาต้องการสัมผัสที่มากกว่านี้

“ได้สิครับเมีย” แจฮยอนทำตามทุกอย่างด้วยความรวดเร็ว ร่างสูงใช้แขนข้างหนึ่งรั้งเอวบางขึ้นมา ก่อนจะกระแทกสะโพถี่ยิบจนเสียงครางหวานดังระงม  ปากหยักกดจูบและไล้เลียทั่วลำคอและกกหู ก่อนจะดูดเม้มเนื้อเด้งนั้นอย่างรุนแรง ซึ่งนั่นทำให้แทยงครางเสียงดังมากขึ้นไปอีก

“อ๋า พี่แจ อึก เอา เอา เยอะๆ” แทยงจิกศีรษะของอีกฝ่ายให้ไล้วนทั่วลำคอตนมากขึ้น จนเมื่อตนพอใจแล้วจึงปล่อยให้ริมฝีปากของคนตัวสูงขมเม้มทั่วแผ่นหลังจนแดงเถือกแทบทั้งหมด

“อ๊า!!!” ทั้งแจฮยอนและแทยงส่งเสียงครางออกมาพร้มกันเมื่อถึงฝั่งฝัน น้ำรักสีขาวขุ่นของแจฮยอนทะลักล้นช่องทางร้อนสีแดง ในขณะที่น้ำสีขาวขุ่นของแทยงก็เลอะเต็มฝ่ามือของคนรูดรั้ง

“อ๊ะ อึก เอาอีก” พอแจฮยอนทำท่าจะถอดถอนแก่นกาย สะโพกขาวก็ขยับตามแท่งเนื้อนั้นอย่างรวดเร็วจนแจฮยอนหัวหมุน

ยานี่มันบ้าไปแล้ว

มันดีจนหน้าตกใจจริงๆ

“ใจเย็นสิที่รัก...ผัวอยากแลกลิ้นกับเมียบ้าง เปลี่ยนท่านะครับ” แจฮยอนยกยิ้มกว้าง เมื่อคนตัวเล็กบ่นเสียงงุ้งงิ้ง เขาไม่เคยเห็นอีกฝ่ายในมุมนี้ ยานี่มันดีจริงๆ

ทันทีที่เขาเริ่มขยับออก ช่องทางสีแดงฉ่ำก็ตอดรัดทั่วทั้งแก่นกายเขา จนมันคับแน่นและอยากปลดปล่อยอีกครั้ง

“อ้าขากว้างๆ นะครับที่รัก” แทยงพยักหน้า ก่อนจะกัดนิ้วของตัวเอง โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำนั้นแทบจะปั่นประสาทคนตัวสูงให้ตายเสียงตรงนั้น

ขาเรียวสองข้างพาดบ่าของร่างสูงไว้ แจฮยอนสอดแก่นกายของตนพร้อมกับดึงเอวบางให้ขยับร่นขึ้นมาหาตน แทยงดันตัวเองขึ้นมา ก่อนจะร้องบอกกับคนตัวสูง

“จูบหน่อย จูบแรงๆ”

แทยงไม่หลงเหลือสติอีกต่อไป ฤทธิ์ยาตัวนั้นทำงานได้ดีเกินกว่าที่คนตัวสูงคาดการไว้ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องทั่วห้องน้ำที่น่าอึดอัด เสียงครางที่ไม่เก็บอั้นอีกต่อไปทำให้ทั้งคู่มัวเมา แทยงเรียนรู้สัมผัสทุกอย่างจากร่างสูง และตอบสนองกลับอย่างชาญชำนาญ และนั่นทำให้จอง แจฮยอนพอใจในตัวของคนตัวเล็กอย่างมาก

แจฮยอนพาร่างตัวเองมานั่งบนชะโครก ในขณะที่ทั้งปากและช่วงล่างยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างไม่มีติดขัด ร่างสูงสวนสะโพกแกร่งของตนใส่ร่างเล็กด้านบน เล่นเอาแทยงเชิดหน้าและครางร้องอย่างสุขสมกับสิ่งที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

“ขยับบ้างสิเมีย หืม” แจฮยอนหยุดการทำงานของช่วงล่างลงกระทำหัน นั่นทำให้ดวงตากลมฉ่ำน้ำมองมาอย่างอ้อนวอนขอร้อง ความรุ่มร้อนในร่างกายมันมากเกินไปในตอนนี้ แทยงเอียงคอขาวของตนปล่อยให้คนด้านล่างดูดดึงและฝากรอยรักอย่างไม่คิดห้ามเช่นตอนแรก

‘เปรี๊ยะ!’

“อ๊า!”

“ขยับสิ” แจฮยอนบอกขณะที่ยังคงป้วนเปี่ยนกับซอกคอขาว ริมฝีปากหยักดูดและกัดทั่วลำคอ ก่อนจะลากฝีปากไปทั่วใบหน้าเล็กช่วงชิมทุกๆ ส่วน ทั้งแก้ม เปลือกตา สันจมูก

แทยงไม่เหมือนคนอื่นๆ

เขาชอบเด็กคนนี้ จนอยากเก็บไว้เล่นด้วยนานๆ

ฝ่ามือหนาบีบคลึงเนื้อแน่นอย่างหมั่นเขี้ยว และเพียงไม่นาน แทยงก็เริ่มขยับตัวด้วยตนเอง เสียงทุ้มต่ำครางออกมาอย่างพึงพอใจกับการกระทำของเด็กคนนี้ เขาชอบที่ช่องทางสีแดงสดนั่นขมิบรัดอย่างไม่ยอมแพ้แท่งเนื้อที่ขยายใหญ่ของตน ชอบเสียงครางหวานที่ดังอยู่ข้างหู ชอบให้เด็กคนนั้นโยกขึ้นลงไปมา ชอบไรเหงื่อที่ไหลซึมออกมา ชอบที่จะให้ฝ่ามือเล็กจิกเล็บลงมาบนกลุ่มผม

เพราะทุกๆ อย่าง มันแสดงออกมาว่าเหยื่อ...

พึงพอใจ

และตกหลุมพรางของเขา

“ช้าๆ หน่อยสิเมีย” แจฮยอนแกล้งกระแทกสวนคนที่ขยับเร็วรัวเอาแต่ใจ จนร่างเล็กหยุดชะงักกับความลึกของแท่งเนื้อนั่นที่โดนจุดกระสันเข้าเต็มๆ เหมือนถูกบังคับให้หยุดทุกการกระทำโดยอัตโนมัติ

“เดี๋ยวพี่ทำให้นะแทยง”

แจฮยอนยกสะโพกขึ้นเล่นเอาร่างเล็กครางดัง เพราะระยะห่างที่แทบเป็นศูนย์ระหว่างพวกตน แทยงกอดคอร่างสูงด้านล่างแน่น และนั่นทำให้แจฮยอนหมุนควงแท่งเนื้อของตนอย่างเชี่ยวชาญ และเพียงไม่นาน ทั้งคู่ก็เสร็จสมกันอีกครั้ง

แทยงฟุบใบหน้ากับไหล่กว้าง พร้อมกับหอบแฮ่กอย่างเหนื่อยอ่อน คนตัวสูงประคองใบหน้าที่แดงกล่ำและเต็มไปด้วยรอยแดงอย่างทะนุถนอม ก่อนจะพรหมจูบทั่วหน้าหวานและขมับชื้น มีเพียงเสียงหอบหายใจของทั้งคู่เท่านั้นที่ดังคลอเคลียกันไปมา

“ถ้าหากวันนั้นไอ้เด็กนั่นไม่ขัดขืน ปล่อยให้พี่เล่นกับเนื้อตัวมันนิดหน่อย...มันก็คงไม่ตายหรอก”

“...”

“ส่วนนาย...อยู่เป็นของเล่นให้พี่นานๆ นะแทยง”

ยังไม่จบนะจ้ะ อิอิอิอิ อย่าลืมกลับไปอ่านต่อเเละเม้นต์ในเด็กดีน้าาาาา